Jade snow mountain en Dali
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sharon
18 Juli 2008 | China, Dali
Ni hou! (hallo :))
inmiddels ligt het letterlijke hoogtepunt van de reis achter me: ik ben boven mezelf uitgestegen en heb een hoogte van maar liefst 4638 meter bereikt! Een hele belevenis. Onder aan de berg kon je dikke winterjassen huren, die niet zouden misstaan op een expeditie naar Syberie. Bijna alle Chinezen liepen dan ook in deze dikke jassen, hoewel sommige daaronder wel blote benen hadden of zelfs sandalen. Ook verkocht men er bussen met zuurstof. Dit joeg zoveel mensen de stuipen op het lijf, dat velen aan de verleiding bezwijkten en voor de zekerheid toch maar wat extra zuurstof mee naar boven namen. Na maar liefst 3 uur wachten (aan de kabelbaan bleken cabines te hangen voor telkens 6 personen en er liepen zeker 2000 Chinezen rond), bleek dat zowel de jas als de zuurstof overbodig waren. Op 4500 meter groeit weliswaar niets meer, maar zolang je niet de trappen op rent en af en toe rust houdt, is er niets aan de hand. Daarna dronken we veel water en na elke 10 treden stonden we even stil om van het uitzicht te genieten. Jammer genoeg was het heel bewolkt, zodat we niets van het dal konden zien, maar af en toe trok het open en hadden we een prachtig zicht op de toppen van de Jade Dragon Snow Mountain. Naast de trappen naar boven strekte zich een prachtige gletsjer uit. Eenmaal boven kreeg iedereen die het gehaald had een diploma met stempel :). Van hoogteziekte heb ik gelukkig geen last (altijd goed om te weten, met het oog op eventuele vervolgreizen ;).
Inmiddels ben ik aangekomen aan het Chinese Lago Maggiore. Een uitgestrekt meer van 50 km lang omringt door bergen van circa 4000 meter hoog: als je alles wat Chinees is wegdenkt, waan je je zo in Italie.
Gerimpelde oude Chinese mannetjes, met wandelstok en pijp, Chinezen met rieten hoedjes hurkend op de rijstvelden, vrouwen gekleed in traditionele Bai-klederdracht, het is hier dagelijkse realiteit. Mooie foto's maken is hier dan ook geen kunst. Gisteren hebben we een boottocht gemaakt over het meer en we zijn een traditioneel Bai-dorp ingetrokken waar we ook de Kindergarten (creche zeg maar) hebben bezocht. Vandaag heb ik 's ochtends uitgeslapen, totdat het heipalen geweld me echt teveel werd en na een pannenkoek met appel gegeten te hebben, ben ik met Henk (de vader van Birgit) gaan fietsen. Eerst naar de drie pagodes, waar we helemaal omheen gefietst zijn op zoek naar een mooie foto zonder elektriciteitsmasten (wat overigens niet gelukt is, overal staan hier elektriciteitsmasten). Daarna zijn we naar het meer gefietst waar we ook heel wat mooie foto's hebben geschoten van mensen in gammele vissersbootjes en het uitzicht over het meer. Ook werden we uitgenodigd is een vissersbootje (waar zeker al 10 cm water in stond, maar volgens Henk vergrootte dat de stabiliteit alleen :p), maar dat aanbod hebben we toch maar afgeslagen. Daarna zijn we echter een verkeerd weggetje afgeslagen, dat nergens toe leidde, maar wel steeds modderiger werd. Omkeren is echter geen optie als je al midden in de modder fietst, dus tegen de tijd dat we terug op de goede weg stonden, zat de modder natuurlijk al tot mijn navel. Iedereen die ons op de terugweg tegenkwam keek ook redelijk bevreemd (alsof we door het meer waren gefietst, in plaats van erlangs ;).
Nu ga ik echter aan mijn biefstuk met friet en maionaise beginnen (iedereen van onze groep eet inmiddels in dit restaurant).
Groetjes,
Sharon :)
inmiddels ligt het letterlijke hoogtepunt van de reis achter me: ik ben boven mezelf uitgestegen en heb een hoogte van maar liefst 4638 meter bereikt! Een hele belevenis. Onder aan de berg kon je dikke winterjassen huren, die niet zouden misstaan op een expeditie naar Syberie. Bijna alle Chinezen liepen dan ook in deze dikke jassen, hoewel sommige daaronder wel blote benen hadden of zelfs sandalen. Ook verkocht men er bussen met zuurstof. Dit joeg zoveel mensen de stuipen op het lijf, dat velen aan de verleiding bezwijkten en voor de zekerheid toch maar wat extra zuurstof mee naar boven namen. Na maar liefst 3 uur wachten (aan de kabelbaan bleken cabines te hangen voor telkens 6 personen en er liepen zeker 2000 Chinezen rond), bleek dat zowel de jas als de zuurstof overbodig waren. Op 4500 meter groeit weliswaar niets meer, maar zolang je niet de trappen op rent en af en toe rust houdt, is er niets aan de hand. Daarna dronken we veel water en na elke 10 treden stonden we even stil om van het uitzicht te genieten. Jammer genoeg was het heel bewolkt, zodat we niets van het dal konden zien, maar af en toe trok het open en hadden we een prachtig zicht op de toppen van de Jade Dragon Snow Mountain. Naast de trappen naar boven strekte zich een prachtige gletsjer uit. Eenmaal boven kreeg iedereen die het gehaald had een diploma met stempel :). Van hoogteziekte heb ik gelukkig geen last (altijd goed om te weten, met het oog op eventuele vervolgreizen ;).
Inmiddels ben ik aangekomen aan het Chinese Lago Maggiore. Een uitgestrekt meer van 50 km lang omringt door bergen van circa 4000 meter hoog: als je alles wat Chinees is wegdenkt, waan je je zo in Italie.
Gerimpelde oude Chinese mannetjes, met wandelstok en pijp, Chinezen met rieten hoedjes hurkend op de rijstvelden, vrouwen gekleed in traditionele Bai-klederdracht, het is hier dagelijkse realiteit. Mooie foto's maken is hier dan ook geen kunst. Gisteren hebben we een boottocht gemaakt over het meer en we zijn een traditioneel Bai-dorp ingetrokken waar we ook de Kindergarten (creche zeg maar) hebben bezocht. Vandaag heb ik 's ochtends uitgeslapen, totdat het heipalen geweld me echt teveel werd en na een pannenkoek met appel gegeten te hebben, ben ik met Henk (de vader van Birgit) gaan fietsen. Eerst naar de drie pagodes, waar we helemaal omheen gefietst zijn op zoek naar een mooie foto zonder elektriciteitsmasten (wat overigens niet gelukt is, overal staan hier elektriciteitsmasten). Daarna zijn we naar het meer gefietst waar we ook heel wat mooie foto's hebben geschoten van mensen in gammele vissersbootjes en het uitzicht over het meer. Ook werden we uitgenodigd is een vissersbootje (waar zeker al 10 cm water in stond, maar volgens Henk vergrootte dat de stabiliteit alleen :p), maar dat aanbod hebben we toch maar afgeslagen. Daarna zijn we echter een verkeerd weggetje afgeslagen, dat nergens toe leidde, maar wel steeds modderiger werd. Omkeren is echter geen optie als je al midden in de modder fietst, dus tegen de tijd dat we terug op de goede weg stonden, zat de modder natuurlijk al tot mijn navel. Iedereen die ons op de terugweg tegenkwam keek ook redelijk bevreemd (alsof we door het meer waren gefietst, in plaats van erlangs ;).
Nu ga ik echter aan mijn biefstuk met friet en maionaise beginnen (iedereen van onze groep eet inmiddels in dit restaurant).
Groetjes,
Sharon :)
-
18 Juli 2008 - 14:38
Mam, Pap, Jamie:
oke, zo te horen beleef je heel wat avonturen,en denk je toch stiekem nog wel aanhet lago maggiore ;-) , daar gaan we morgen naartoe , we zien er wel een beetje naar uit, want na 3x alle dorpjes aan de zee te hebben bekeken, kunnen we er weer een jaartje tegen, we komen erachter dat we zeker geen strandmensen zijn, we houden niet van zand tussen de tenen .Het zwembad op de camping is daarentegen wel heerlijk en daar maken we dan ook grif gebruik van want ondanks dat het bewolkt is lopen de temperaturen behoorlijk ook buiten .We hebben al lekker italiaans gegeten, zoals vanmiddag tonino salate , wat ook grappig is om te vertellen dat we hier een tamme kraai hebben , hij heet harry die sigaretten bij mensen wegpikt uit het pakje en als je niet uitkijkt ook vanuit de asbak, wat natuurlijk niet zonder gevaar is !
hij komt ook weleens bij onze caravan op bezoek en is dol op de badspons :-) , ja ik weet het klinkt niet allemaal even spectaculair, maar we merken dat we het met z'n drieeen ook leuk kunnen maken, dus sharon, maak je over ond geen zorgen we hebben het ook hier dik voor elkaar . We krijgen van johanna een smsjs als je iets geschreven hebt en dat is wel fijn , want we vinden het natuurlijk heel leuk om te lezen dat het goed met gaat en dat je geniet van deze reis . gelukkig had je geen last van hoogteziekte . Nou meid,geniet nog een weekje om daarna weer hekemaal tot rust te kunnen komen voor het volgende avontuur !! :-)
doeggggg groetjes en dikke kus, Mam, pap en Jamie -
18 Juli 2008 - 17:25
Annemiek:
Hallo Sharon,
Wij zitten hier in een nat Nederland en lezen jouw mooie verhalen! Prachtig dat je dit allemaal mee kan maken. Wij gaan morgen voor de tweede keer naar Maasticht, Wannes zijn kamer verven en schoonmaken.
Nog een week en dan kom je weer terug. Een goede reis verder!
Groeten,
Annemiek -
24 Juli 2008 - 21:41
Hallo Sharon:
Je rondreis zit er nu bijna op in China nog een lange reis terug en dan heb je aan je verhalen te horen een geweldig mooie vakantie gehad ( maar dat controleren we evan doormiddel van je foto's en en verhaal wat je erbij hebt)Een goede reis Sharon en tot snel weer.
Groetjes Jan. -
25 Juli 2008 - 14:33
Petra En Brabjes:
hopelijk heb je een goede reis naar huis gehad en kun je even bijkomen van deze prachtige avonturen en je weer voorbereiden op het volgende avontuur wat je te wachten staat ook bij deze reis heel veel plezier toegewenst :-) HOUDOE!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
