Beijing en Xian

Hoi iedereen,
op zoek naar een internetcaf'e dat ik niet kon vinden besloot ik het aan een jongen te vragen die in een soort van winkeltje aan het computeren was. Hij sprak echter geen woord engels, maar toen ik naar de computer wees en daarna naar mij, mocht is zomaar op zijn computer internetten, tenminste, nadat wij samen op de foto verenigd waren (toch best bijzonder blijkbaar, een westerling?) Deze ervaring hebben we eigenlijk al vaker gehad, zelfs in de grote stad beijing: vooral de blonde leden van onze groep zijn al heel vaak op de foto geweest met chinezen, waarschijnlijk van het platteland, die zoiets nog nooit gezien hadden. Met dergelijke ervaringen word je er toch weer aan herrinert hoe traditioneel China eigenlijk nog is, ondanks de moderne gebouwen en de westerse spullen. Tot nu toe is de reis voorspoedig verlopen en ik heb al ontzettend veel dingen gezien: en er komt alleen nog maar zo veel! Ik vond zelf het zomerpaleis echt een hoogtepunt, de lamatempel en de chinese muur natuurlijk. Maar buiten dat is het gewoon de hele ervaring om in een vreemd land te zijn. De mensen zijn hier heel aardig en proberen te helpen wat ze kunnen, ook al kunnen ze meestal geen woord engels. Het eten is echt heel lekker en met stokjes eten gaat eigenlijk best goed (vind ik zelf dan, de Chinezen vinden waarschijnlijk dat wij maar wat aan het klunzen zijn). Alles is heel goedkoop hier; het grootste biljet is dan ook 100 yuan, oftewel 10 euro. Ook kennen ze hier veel gekke gebruiken. Kinderen dragen hier bijvoorbeeld geen luiers, maar hebben gewoon een gat in hun broek bij hun kont zitten, zodat ze hun behoefte kunnen doen waar ze maar willen. Op deze manier worden ze wel extra snel zindelijk (tja.. je moet er wat voor over hebben). De straten zijn heel schoon: want de overheid creeert voor iedereen die geen baan heeft, gewoon een baan. Op deze manier kan het ook voorkomen dat je in een restaurant bediend wordt door wel 10 verschillende mensen (die overigens geen van alle engels kunnen). De enigen die engels kunnen zijn jonge kinderen em een beperkt aantal mensen in het hotel. Slechts 1 keer hebben we een chinees een woordje nederlands horen spreken. Vandaag, in de moslimwijk van Xian, begroette de kaartjescontroleur van de moskee ons met ' goedenmiddag' (hij had een broer in Amsterdam wonen). Vanacht ben ik met de nachttrein hier in Xi'an aangekomen. Wonder boven wonder heb ik prima geslapen (alleen een beetje last van rugpijn, omdat de hardsleepers inderdaad ook echt hardsleepers waren). Pas in deze stad valt het op hoezeer Beijing gepimped is voor de olympische spelen: daar kregen mensen in de hutong (arme wijken) zelfs gratis verf van de overheid om de buitenkant van hun huizen wat bij te schilderen.

De groep is heel leuk. Vooral met een meisje dat Bouwkunde studeert (Rianne), dat hier samen met haar moeder is, kan ik goed opschieten. We hebben samen dan vaak ook al een taxi gedeeld (we zijn samen op stap geweest). De duurste taxirit tot nu toe was E 3,80 (en die rit duurde een half uur, dus dat is een prima vervoersmiddel!).

Ik stop nu weer met typen. Ik hoop dat ik later nog wat kan schrijven, maar internet gaat zo makkelijk allemaal nog niet (ook omdat we zo'n druk programma hebben).

Liefs,
Sharon