Hysterische verpleegsters en sexy superhelden

Hoi thuisfront,
Ik heb Halloween ook weer overleefd, geen pompoenvergiftingen, vampierbeten of halloweensnoep-verstikkingen. Afgelopen zaterdag ben ik ’s ochtends naar de organische groente en fruit ‘Farmer’s Market’ geweest, mijn vaste adres voor fruit, brood en ontbijt op zaterdagochtend. Dit keer was het erg leuk, want heel het ‘Central park’ was versierd met Halloween ballonnen, maïsplanten en pompoenen en er was allerlei entertainment voor kinderen. Ook in de buurt waren allerlei huizen versierd met spinnenrag en spoken. In de straat waar ik woon staan heel veel ‘Greek huizen’, de huizen van studentenverenigingen – ze noemen het ‘grieks’ omdat de namen van verengingen griekse letters zijn, dus alfa-omega bijvoorbeeld -. Tegenover mij is de campus en de wijk achter mijn straat is een soort ‘bungalowpark’ Amerikaanse stijl, perfecte oprijlanen, voortuinen en Amerikaanse vlaggen. Na het avondeten liepen allerlei ouders met kleine kinderen verkleed rond om langs te deuren te gaan voor “trick or treat”, met een pompoenmandje om snoepjes op te halen. Heel schattig!
Mijn echte Halloween ervaring kreeg ik echter ’s avond pas. Zo rond 9 uur ’s avonds was iedereen in mijn huis al druk bezig met haar kostuum, met als ham-vraag ‘panty of geen panty’ (ach… het is toch Halloween, wat maakt het uit). Zo’n beetje half Davis onder 21 liep uit naar ofwel “A-street Appartments’ ofwel “Radcliffe Street”, dronken natuurlijk – want de drank in huisfeesten is rond 11 uur al wel op – en iedereen was verkleed. Het is niet de bedoeling dat je je eng verkleed. Als jongen zijn populaire kostuums superheld – een vriend van me ging als ‘Buzz’ van Toy story - of als man in uniform. Als meisje maakt het eigenlijk niet uit wat je draagt, zolang er maar genoeg bloot te zien is. Een rok / broek tot over de heupen is not-done en kan maar beter samengaan met genoeg inkijk aan de bovenkant. Hier geldt ‘less is more’ en meisjes zelf zien Halloween dan ook als de uitgelezen mogelijkheid, ik quote, ‘als slet’ de straat op te gaan. Ik was overigens verkleed als ‘Amerikaanse cow girl’ met een Amerikaanse-vlag jurk en een cowboy hoed en laarzen. Ik wilde eerst wat oranje spullen en een delftsblauw short aan doen, maar niemand snapte de verwijzing naar Nederland…(mijn Amerikaanse huisgenoot zei over de Unox-muts: “ooh.. maar wij hebben ook zulke mutsen hier hoor. Is dat Nederlands?”) Na zoveel geruchten over goede feesten op de Radcliffe straat waren er natuurlijk veel meer mensen dan de huizen aankonden, dus was de hele straat gevuld met verkleedde, dronken Amerikanen. Omdat het zo druk was gingen we naar een ander ‘prive’ feest – alleen genodigden – aan de andere kant van Davis. Dat was in een gewoon, groot huis, alleen was al het meubilair weggehaald uit de woonkamer zodat het een goede dansvloer werd en de keuken was omgetoverd tot een zelfbedieningsbar… haha… (en dan bedoel ik het gehele keukenoppervlak). Dat was wel erg leuk, alleen minder Amerikaans (een groep Italianen organiseerde dit feest). Er waren wel heel veel mensen die ik al kende, dus dat was wel tof. Al bij al een geslaagde avond en ik was dan ook nog net voor het licht werd thuis ;).
Nu ben ik druk bezig met de voorbereidingen voor 9 dagen New York en Washington, vrijdag vertrek ik al! Voor die tijd nog even een examen maken, een essay afronden en, zo mogelijk, wat aanmeldingsbrieven voor vervolgopleidingen aan universiteiten uit de deur sturen. Tussendoor ook nog even mijn koffer inpakken en van misschien wel de laatste warme dagen genieten, want de temperatuur is weer gestegen tot zo’n 22 graden!

Liefs,
Sharon