Derde semester in Princeton

Mijn derde semester aan Princeton zit er bijna op. Sinds september ben ik terug verhuist naar New York. Ondanks de twee uur reistijd naar Princeton twee keer per week, passen zondagmiddag brunch, Williamsburg bars en museum en vintage shopping uitstapjes, toch beter bij me dan een suburban ‘Harry Potter’ levensstijl tussen de eekhoorns van Princeton. Zeker nu Wannes, mijn vaste brunch partner, ook weer in New York is.

Behalve de reguliere vakken ben ik dit semester aan het studeren voor mijn examens in januari. Tijdens dit 32 uur lange examen (inclusief 8 uur slaap gelukkig!) moet ik mijn kennis laten zien in drie deelgebieden van de sociologie. Een paar dagen later verdedig ik dan mijn antwoorden voor de drie professors met wie ik samenwerk. Dit is niet alleen handige voorbereiding voor mijn dissertatie, maar laat ook zien dat ik les kan geven in deze vakken. Mijn specialisaties zijn stedelijke sociologie, culturele sociologie en microsociologie (i.e. (lichaams)taal, interacties, subculturen)

Daarnaast ben ik ook bezig met het schrijven van een artikel gebaseerd op de statistische analyse van data: een ander verplicht onderdeel. De data die ik gebruik is vertrouwelijk. Ik heb niet alleen specifieke informatie over gezinnen die al sinds de jaren ‘60 worden gevolgd (dus informatie over grootouders, hun kinderen, en kleinkinderen die nu beginnen kinderen te krijgen), maar weet ook precies in welke buurten ze hebben gewoond gedurende hun leven.

Het voelt een beetje alsof ik voor de FBI werk: het duurde ongeveer een half jaar om deze dataset te krijgen, en daarnaast moet ik nu ook nog aan allerlei veiligheidsvoorwaarden voldoen. De computer die ik ervoor gebruik staat nu in een stalen box die is vastgeschroefd aan mijn bureau... Een heel avontuur, en ik nog beginnen met de analyse!

Als alles volgens plan verloopt, volg ik nog tot mei vakken en geef ik les in Princeton, en daarna kan ik beginnen aan mijn dissertatie. Ik wil deze zomer Detroit verkennen als een mogelijke onderzoeksplek. Detroit ligt op ongeveer 10 uur rijden van New York aan een van de Great Lakes vlakbij de grens met Canada. Het lijkt me een super interessante plek. Detroit was in de jaren ‘50 een van de snelstgroeiende steden van de VS, met veel werk en goed betaalde banen vanwege de bloeiende auto-industrie. Deze industrie is grotendeels vertrokken naar het buitenland en geautomatiseerd, en in combinatie met rassenrellen in de jaren ‘70 en overheidssubsidie voor nieuwbouwwijken buiten de stad voor wie dat kon veroorloven, liep Detroit leeg. De stad ging van een hoogtepunt met 1.8 miljoen inwoners in 1950, tot 700.000 inwoners in 2010. De achterblijvers waren overweldigend zwarte inwoners die te arm waren om te vertrekken. Na de economische crisis in 2009, werd Detroit failliet verklaart in 2013. De stad legt nu op grote schaal beslag op huizen met achterstallige belasting: in Detroit koop je een ‘opknaphuisje’ vanaf $500.- (hoewel je dan soms wel de bestaande inwoners op straat moet zetten...).

Deze misère en leegte trekken ook nieuwe mensen aan. Als ik het nieuws en mijn netwerk van kennissen moet geloven, is er 1 groep mensen die massaal naar Detroit trekt: jongeren in hun 20 en 30. Is Detroit het nieuwe Brooklyn van de Mid-West voor deze groep? Hoe gaat deze groep om met de veelal zwarte inwoners van Detroit?

Super interessant dus en spannend! Maar eerst moet ik mijn examens maar eens afronden.. haha.. en nog even genieten van in New York wonen. Tot dusver heb ik nog geen sneeuw gezien maar ik denk dat dat nog wel komt voordat ik 14 December naar Nederland vlieg!

Liefs en tot snel,
Sharon